"O cinema non ten fronteiras nin límites. É un fluxo constante de soños."

Orson Welles



LAS 13 ROSAS

Director: Emilio Martínez Lázaro (2007)
(Rex. 1554)

O 1º de abril de 1939, coa entrada en Madrid das tropas de Franco, remata a guerra civil española. Temendo a sanguenta represión que se aveciñaba, moitos republicanos foxen do país pero outros non poden ou non queren. Franco promete que soamente serán castigados os que teñan as mans manchadas de sangue. E ningunha desas rapazas as ten. Como Carmen, por exemplo, de 16 anos, que militaba nas Xuventudes Socialistas pero nunca tivo unha arma. Nin a súa amiga Virtudes, que servía na casa duns novos ricos franquistas e pasou a guerra dando de comer anciáns e nenos no Socorro Vermello. Ou Julia, unha cobradora de tranvías, que se afiliara ás Xuventudes Socialistas para poder facer deporte nas instalacións da sede. E o caso de Branca Brisac, filla dun xudeu francés, é máis evidente aínda. É católico, votante da dereita, nai dun fillo e que acudiu a axudar economicamente a un músico, militante comunista, compañeiro de orquestra do seu marido. Eran rapazas novas, con ilusións, que tiñan noivo, que ían ao cinema ou a bailar e divertíanse como podían naqueles duros e grises días da posguerra. Detivéronas ao mes de rematar a guerra. Algunhas coñecíanse entre si pero outras non. Sufriron duros interrogatorios policiais e finalmente foron trasladadas ao cárcere de Vendas onde había miles de mulleres amoreadas nas celas da presión. Ás 13 detidas, ás que as súas compañeiras bautizaron como "as menores" pola súa curta idade, inclúenas na mesma causa baixo a acusación de axuda á rebelión e planear un atentado contra Franco, un atentado irreal pero que daba base á acusación. Todo moi abstracto, sen probas. Elas e os seus familiares estaban tranquilos, ao máximo caeríanlles uns cantos anos de cárcere. Pero uns días antes de que se celebre o xuízo prodúcese un atentado contra un militar franquista no que morren tres persoas. Nada teñen que ver con iso as 13 mozas porque estaban no cárcere cando aconteceu todo. Pero fraguouse unha vinganza e o Tribunal Militar condénaas a morte e en menos de 48 horas son fusiladas. Carmen, a máis nova de todas, a única supervivente, escoita desolada os trece tiros de graza dende a ventá da súa cela.


Ficha técnica

Páxina oficial

Guía didáctica

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Este blogue forma parte da Rede de Blogueiras/os en defensa do Galego
Deseño logo: shouvas