(Rex. 2059)
Nos asfixiantes corredores da Estación Central de Brasil de Río de Janeiro, unha antiga mestra gáñase a vida escribindo as cartas que lle ditan as persoas analfabetas que chegan ata ela. Endurecida pola soidade, pola adversidade e polo fluxo diario de rostros desesperados que atravesan a Estación, Dora foi desenvolvendo unha estoica indiferenza con respecto á importancia da súa misión. Cando unha das clientas de Dora morre atropelada á saída da Estación, acaba por facerse cargo do seu fillo orfo, Josué, e comprométese a levalo ata o seu pai, viaxando con el ata unha remota zona do nordés de Brasil. A medida que os autobuses van internando á estraña parella nun terreo cada vez máis descoñecido van superando a súa mutua aversión inicial e achéganse cada vez máis o un a outro para así, ao mesmo tempo, achegarse ao interior de si mesmos.
Ficha técnica
Guía didáctica
Ningún comentario:
Publicar un comentario